Ang unang imaheng nabanggit ay kumakatawan sa pagkakaroon ng koneksyon sa lipunan. Ang pangalawang imahen naman ay kumakatawan sa diskoneksyon. At ang pangatlo naman ay suysoy sa ideya ng pagiging bahagi ng lipunan.
Sa dalawang patalastas, sa pamamagitan ng pagpapakita ng magkataliwas na kalagayan, iminumungkahi ang ideyang ang pagiging bahagi ng isang indibidwal sa lipunan ay nakakabit sa serbisyo at produktong pilit na ibinebenta. Sa pamamagitan ng paglalaro sa damdamin at mga imahen, lumalabo ang ideya o realidad na ang kaakuhan ay nakasalalay sa kanyang personal na pakikisalamuha sa ibang tao at komunidad o organisasyong ginagalawan o kinabibilangan.
Sa ganito, ang mga advertisement na ito ay nag-uudyok sa mga mamimili na kumunsumo nang sobra-sobra upang ang pakiramdam ng pagkatiwalag ay mabawasan o tuluyang mawalan. Sa kasalukuyan, malaking porsyento ng pang-araw-araw na badyet ng isang may-ari ng cell phone, estudyante man o propesyunal, ay napupunta sa prepaid card o sa pagbabayad ng Iinya (kung ito ay line subscription).
— Isinulat ni Prop. John Enrico C. Torralba